Şimdi suçluluğun verdiği pişmanlıkla sen-Üzülme!diyorsun..Ne kolay söylüyorsun...
Hissetmiyorum sıcaklığını kalbinin,buz gibi bir soğuklukla-Ağlama!diyorsun
Ne kolay söylüyorsun..Sevgilim öz ağlamadan göz ağlamaz bilmiyorsun!
Nedenlerimi sonuca bağlamamış,yüklemsiz bir cümle gibi bırakıyorsun..susuyorsun
Susmak cevap değil... sende biliyorsun...
Seni sevdim etme diyorum sen-Hayır!diyorsun ..Ne kolay söylüyorsun..
Sevgilim hayırdan hayır gelmez bilmiyorsun...
Hiç hazetmezdim ''sevmediği ot başında biter''sözünden...
Tarih gibi kaderde mi tekerrür ediyor yoksa?anlamıyorum..
İlk kez acıtmıyor kalbimi ayrılıklar ama giderken acıyacak bir kalpte bırakmıyorsun!
Uzaktakiler bi türlü gelmez,,adım gibi bilirim,hep maniler olur vuslat için..
Sözler verilir ama tutulmaz bilirim.adaması kolay ödemesi zor derler..
Derler de bilmezler umut ışığında aşkla aydınlanmayı kimileri..
Şimdi gel(e)miyorum diyorsun..Ne kolay söylüyorsun..
Şimdi Kilometreleri mi sayayım bizi uzaklaştıran?
Yoksa varlığını hissettirmediğim saatlermi bilemedim sevgili...Tüm eski aşkları hatırla benim için..Kavuşamadıkları için,imkansız-ölümsüz aşk olmadılar sanki?
Gözümde dağlara eşit olman nedendi?Birbirimizi kolay çözüp harcayamamış olmanın verdiği yarım kalmışlık..eksiklik..suya düşmüş hayal binlerce ordusu...
Bunlar mı eşsiz kılan bu aşkı,bilemiyorum hangisi ben çözemiyorum...
Tekdüzeliğe takılmış hayatımdan..dikenli telleri geçememiş..ayrılığa programlanmış aşklarımdan sıkıldım artık..
Sen var git yoluna yakınındakini tercih et uzağına..hayallerin çalınmasın birgün ve umutların da.. yaşama sebebini,sevincini kaybetmiş gibi yoksun kalma ..yada..
Ya da bir gün mutlaka yaşa umudun çalınsın da kal ortada..
Yaşamak varken yaşayamış olmaya...kadere küsmeyi anlarsın sonunda..
Rahel Tan