başucuma bıraktığın intiharları deniyorum şimdi
her birinin ucu körelmiş.
yeni sevaplar ekliyorum günahlarıma...
rüyalarından sürüldüm bi gece
ama herkes beni kaçak sanıyor
resmi tutanaklara göre...
sessizliğini teşhir edemiyorum
aklımı karıştırıyor sustuğun kelimeler!
salondaki kanepende oturuyorum her gece
eve girişini seyrediyorum
ama nefes bile almıyorum
ölüler nefes alamaz ki.
şarkılar mırıldanıyorsun uyandığında
kapıyı ardından kapamıyorum artık
senden önce çıkıyorum kapatacağın kapılardan.
giderek sana benziyorum!
dudaklarımda gülüşün asılı kalmış
sen gibi gülüyorum nicedir.
kabullenip yokluğunu senden yadigar diye
kokusunu ezberledim!
soğuk, nemli ve pis yokluğun!
bir ölü gibi uyuyor koynumda.
uykunda üzerine örttüğüm yıldızlarımı kaybetmişsin!
ışığı daha az şimdi gözlerinin.
bir yalnızlık bıraktın başıma
elalem laf etmesin diye
ayrı yaşıyorum yalnızlığınla.
içimde sessiz ve kırmızı bir çığlık
seni kanatıyorum kendimi acıtırken!
biliyorum intihar günah
İki iki cihanda da yeri yoktur edenlerin,
böyle yazarmış kitaplar.
oysa sinsi bir cinayet planı benimkisi!
sadece kendimi değil
seni de öldürebileceğim…