Bilim adamlarının pireler üzerinde yaptıkları araştırmalar sonucu pirelerin farklı yüksekliklere zıplayabildikleri tespit edilmiştir...
Pireler üzerinde araştırmaya devam eden bilim adamları pireleri cam fanusun içine koyarak fanusa 30 cm yüksekliğe cam tavan eklerler. Fanusun metal olan zemini ısıtılarak pirelerin zıplaması sağlanır. Her seferinde pireler zıpladıklarında 30. cm'de cam tavana çarparlar. Defalarca zıplamalarına rağmen cam tavanı aşamayacaklarını anlayan pireler ne olduğu anlayamadıkları için bir süre sonra 30. cm'ye kadar zıplayarak kendilerini cam tavana çarpmaktan korurlar.
Denek olarak kullanılan bütün pirelerin 30 cm'ye kadar zıplamaya alıştığını gören bilim adamları deneyin 2. aşamasına geçerler. Bu aşamada fanusun üzerindeki cam tavan kaldırılır ve fanusun zemini ısıtılır. Tekrar zıplamaya başlayan pireler cama tavanın olmamasına rağmen 30 cm'den yükseğe zıplamaya cesaret edemezler. Tekrar cam tavana çarpacaklarında dolayı daha yükseğe zıplayabilecekleri halde zıplamazlar.
Pireler kafalarını cama vura vura çektikleri acıdan dolayı aldıkları hayat dersine sadık kalırlar. Daha yükseğe zıplama şanşları varken yine acı çekeceklerini düşünerek kendilerini sınırlandırırlar. Bunun nedeni engelin zihinlerine yerleşmiş olmasıdır. Bu deney canlıların başaramayacakları birşeyi nasıl öğrendiğini ortaya koymaktadır.
Kişisel gelişim uzmanı olan Dr. David J. Schwartz yaptığı bu deneyde pirelerin yaşadığı durumu "Cam Tavan Sendromu" (Glass Ceiling Syndrome) olarak adlandırmıştır.
Bir insanın gelebileceğine inandığu en üst nokta onun cam tavanıdır. Cam tavanınızda hayallerinizin yüksekliğini gösterir